Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş
demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp
sönmemektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir
emektir;
Kahramanlık; saldırıp bir daha
dönmemektir.
Sızlasa da gönüller düşenlerin
yasından
Koşar adım gitmeli onların
arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm
tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.
Yırtıcılar az yaşar… Uzun sürmez
doğanlık…
Her ışığın ardında gizlidir bir
karanlık.
Adsız sansız olsa da, en büyük
kahramanlık;
Göz kırpmadan saldırıp bir daha
dönmemektir.
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş
demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp
sönmemektir.
Bunun için ölüme bir atılış
gerektir.
Atıldıktan sonra da bir daha
dönmemektir…
1933
* kaynak: Nihâl Atsız – Yolların
Sonu(Şiirler), Baysan Yayınları, İstanbul 1992
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder