HÜRRİYET KASİDESİ - NAMIK KEMAL

1. Görüp ahkâm-ı asrı münharif sıdk u selâmetten

    Çekildik izzet ü ikbâl ile bâb-ı hükûmetten

2. Usanmaz kendini insan bilenler halka hizmetten

    Mürüvvet-mend olan mazluma el çekmez iânetten

3. Hakîr olduysa millet şânına noksan gelir sanma

    Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr ü kıymetten

4. Vücûdun kim hamîr-i mâyesi hâk-i vatandandır

    Ne gam râh-ı vatanda hâk olursa cevr ü mihnetten

5. Muîni zâlimin dünyâda erbâb-ı denâettir

    Köpektir zevk alan sayyâd-ı bî-insâfa hizmetten

6. Hemân bir feyz-i bâkî terk eder bir zevk-i fânîye

    Hayâtın kadrini âli bilenler hüsn-i şöhretten

7. Nedendir halkta tûl-i hayâta bunca rağbetler

    Nedir insana bilmem menfaat hıfz-ı emânetten

8. Cihânda kendini her ferdden alçak görür ol kim

    Utanmaz kendi nefsinden de âr eyler melâmetten

9. Felekten intikam almak demektir ehl-i idrâke

    Edip tezyîd-i gayret müstefid olmak nedâmetten

10. Durur ahkâm-ı nusret ittihâd-ı kalb-i millette

      Çıkar âsâr-ı rahmet ihtilâf-ı rey-i ümmetten

11. Eder tedvîr-i âlem bir mekînin kuvve-i azmi

      Cihân titrer sebât-ı pây-ı erbâb-ı metânetten

12. Kazâ her feyzini her lûtfunu bir vakt için saklar

      Fütûr etme sakın milletteki zâ'f u betâetten

13. Değildir şîr-i der-zencîre töhmet acz-i akdâmı

      Felekte baht utansın bî-nasîb erbâb-ı himmetten

14. Ziyâ dûr ise evc-i rif'atinden ıztırârîdir

      Hicâb etsin tabiat yerde kalmış kabiliyetten

15. Biz ol nesl-i kerîm-i dûde-i Osmâniyânız kim

      Muhammerdir serâpâ mâyemiz hûn-i şehâdetten

16. Biz ol âlî-himem erbâb-ı cidd ü içtihâdız kim

      Cihângîrâne bir devlet çıkardık bir aşîretten

17. Biz ol ulvî-nihâdânız ki meydân-ı hamiyyette

      Bize hâk-i mezar ehven gelir hâk-i mezelletten

18. Ne gam pür-âteş-i hevl olsa da gavga-yı hürriyyet

      Kaçar mı merd olan bir cân için meydân-ı gayretten

19. Kemend-i can-güdâzı ejder-i kahr olsa cellâdın

      Müreccahtır yine bin kerre zencîr-i esâretten

20. Felek her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin

      Dönersem kahbeyim millet yolunda bir azîmetten

21. Anılsın mesleğimde çektiğim cevr ü meşakkatler

      Ki ednâ zevki âlâdır vezâretten sadâretten

22. Vatan bir bî-vefâ nâzende-i tannâza dönmüş kim

      Ayırmaz sâdıkan-ı aşkını âlâm-ı gurbetten

23. Müberrâyım recâ vü havfden indimde âlîdir

      Vazîfem menfaatten hakkım agrâz-ı hükûmetten

24. Civanmerdân-ı milletle hazer gavgadan ey bîdâd

      Erir şemşîr-i zulmün âteş-i hûn-ı hamiyyetten

25. Ne mümkin zulm ile bîdâd ile imhâ-yı hürriyyet

      Çalış idrâki kaldır muktedirsen âdemiyyetten

26. Gönülde cevher-i elmâsa benzer cevher-i gayret

      Ezilmez şiddet-i tazyîkten te'sir-i sıkletten

27. Ne efsûnkâr imişsin âh ey dîdâr-ı hürriyyet

      Esîr-i aşkın olduk gerçi kurtulduk esâretten

28. Senindir şimdi cezb-i kalbe kudret setr-i hüsn etme

      Cemâlin tâ ebed dûr olmasın enzâr-ı ümmetten

29. Ne yâr-ı cân imişsin âh ey ümmid-i istikbâl

      Cihânı sensin âzâd eyleyen bin ye's ü mihnetten

30. Senindir devr-i devlet hükmünü dünyâya infâz et

      Hüdâ ikbâlini hıfzeylesin her türlü âfetten

31. Kilâb-ı zulme kaldı gezdiğin nâzende sahrâlar

      Uyan ey yâreli şîr-i jeyân bu hâb-ı gafletten

* kaynak: Mehmet Kaplan – Şiir Tahlilleri I, Dergah Yayınları, Mart 2006